Kernuitstap: een Belgisch compromis

De kernuitstap (het sluiten van de kerncentrales) is misschien wel het dossier die al het langst blijft zonder beslissing. De eerste wet was er in 2003! Dit is nog eens bevestigd in 2018. Nu is er weer een beslissing, weer dit bevestigd, maar we moeten een bevoorradingszekerheid hebben. Wat betekent dit?

Er zijn enkele belangrijke doelstellingen voor energie, en deze hebben de beslissing bepaald. De eerste doelstelling is de bevoorradingszekerheid. Iedereen wil dat er zeker genoeg energie is als de kerncentrales sluiten. Een tweede doelstelling is een internationaal verdrag nakomen: Belgiƫ heeft het klimaatakkoord van Parijs ondertekend, Daarin hebben we beloofd om energieneutraal te zijn tegen 2050. We zijn als land ook sterk in innovatie op gebied van kernenergie. Er zijn mogelijkheden om kleinere kernreactoren te bouwen. Dat ze kleiner zijn, betekent dus dat ze minder kernafval hebben en minder effect bij een (eventueel) probleem in de reactor, de twee grootste problemen bij kernenergie.

De bevoorradingszekerheid kan enkel nagekomen worden door de capaciteit te vervangen. Er was een veiling georganiseerd voor de capaciteit, maar de goedkoopste optie had nog geen vergunning. Nu nemen ze de goedkoopste optie die wel een vergunning heeft. Om dit in de toekomst te vermijden, wordt het hebben van een vergunning een eis om nog mee te doen aan zo'n veiling. 

Toch is er nog een mogelijkheid dat de kerncentrales open worden gehouden. Dit gebeurt enkel als er geen extra capaciteit wordt gevonden. Volgens de minsister van energie (Van der Straete) is dit echt niet nodig. Volgens Engie (bedrijf die de energiemarkt controleert) is het niet haalbaar om dat nog open te houden. Die centrales zijn oud, en ze kunnen niet meer lang open gehouden worden. Daarom wil de regering hier nog eens over vergaderen in maart. Er zijn verschillende interpretaties over wat dan moet beslist worden. Volgens Groen is alles beslist, en is die extra vergadering een controle. De MR zegt dat de beslissing pas in maart valt.

Nu lijkt er een beslissing, maar er zijn nog steeds enkele opmerkingen en twijfels. Het is ten eerste al opvallend dat niet de hele regering zegt dat er een beslissing is genomen. Ook het probleem met de nieuwe gascentrale is tekenend. Er is in dit dossier geen beleid op lange termijn. Dat is slecht voor investeringen: zo is er een onzeker klimaat, en in onzekerheid wil niemand investeren. Daardoor duurt het ook lang voor er echt een keuze is voor groene energie.

Jan, de milieujournalist


Reacties

  1. stof voor een nieuw blobericht over de verschillende vormen van energie? Zou daar wel eens wat meer over willen weten! Of een video?

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten