"Jack!".... "Jack!".... "Jaaaaack!." snauwde James
"Hmmmmmm... ik slaap..." mompelde Jack al slapende terug
"Ze slapen nu allebei. Het is de moment..." popelde James vol enthousiasme
"Moah James, gij ook altijd met uw onmogelijke uren. Ik ben het stilletjes aan beu met uw verstoord bioritme, hoor..." gromde Jack terug met een timbre die zijn verlangen naar de slaapgodin niet wist te verschansen... "en voor wat is het dan de moment? Stiekem de kattenbakken vol schijten tot ze wakker worden van de stank?"
"Maar nee, obese athleet die ge bent!" antwoordde James met verontwaardigd intellect. "Het is de moment voor een feestje à la seniorenkaters!"
"Aaaaaah, maar dan ben ik van de partij!" sprong de obese athleet op.
7 uur van onafgebroken discolichten, kattendansjes, de nodige barfights en de nodige after-party kattenkots gingen voorbij. Echter, zonder dat zij het doorhadden, ging een van hun mensen rond 5 uur 's morgens naar het urinoir ten einde zich te verlossen van een lading ongewenst water...
"Shit... Shiii-iiiit, ze zijn wakker, allez... discolichten uit, terug naar de living!" riep James terwijl hij zich uit de pootjes maakte.
De volgende dag geschiedde het volgende...
"Hé, Etienne, heb jij deze nacht die lichtflitsen niet gezien?"
"... lichtflitsen, Josianne?... Nee.... Niet gezien..."
"Volgens mij waren het aliens, Etienne..."
"Wie weet, Josianne..."
"Wie zal het zeggen, Etienne?"
"Wie zal het zeggen, Josianne."
"Ja maar, Etienne?"
"Ja maar, Josianne?"
"Wie zegt er dat de katten geen feestje hebben gehouden, Etienne?"
"Wie zal het zeggen, Josianne?"
"Wie zal het zeggen, Etienne."
Signed,
P. Stinissen, gebaseerd op waargebeurde feiten, maar ik zeg niet dewelke...
Reacties
Een reactie posten